بهار عسليبهار عسلي، تا این لحظه: 11 سال و 3 ماه و 8 روز سن داره

بهارزندگيمون

بهار خانم 10 ماه و دو سه روزه

دخملك ناز نازي مامان نمي دوني چقد ذوق مي كني وقتي خودت سرپا مي ايستي احساس مي كنم با هيچ لذت ديگه ايي تو دنيا عوضش نمي كني هي خودتو تكون مي دي و هن هن هن   ايييي ايي ايي ايي ايي مي كني و جيغ مي زني  يعني نگاه كنيد من بزرگ شدم خودم مي ايستم فدات بشم من       وووووويييييييي كه عاشق اين عكستم با نمك من             بابايي اومد واسمون يه خرده گردو بشكنه تا 3 نصف شب فقط از تو خونه گردو جمع كرديم ببين چي به سر خونمون آوردي وروووووووووووجك       ...
22 آذر 1392

10 ماهگيت مبارك بهار زندگيمون البته با 4 روز تاخير

اول بگم كه از صبح شروع كردم به نوشتن اين سه  چهار تا مطلب تا الانكه ساعت 2:30 جمعه 22 آذر طول كشيده حالا ببين ماماني چقدر كار داره.      دختر گلم اين روزا اينقد سرم شلوغه كه اصلا گذر زمان رو احساس نمي كنم. روز دوشنبه 18 اذر كه واسه بچه ها تاريخ ميان ترم مشخص مي كردم متوجه شدم كه اي واي دختركم چند ساغته كه 10 ماهه شده و بازم مثل ماه پيش من فراموش كردم كه ساعت 1 ازش عكس بگيرم. ببخشيد مامان جون بعداز ظهر كه خونه اومديم تا رسيديم با همون لباسات چندتا عكس ازت گرفتم. كه بازم از ميز تلويزيون بالا مي رفتي       بعدش كه لباساتو عوض كردم و يه كمي سر حال شدي جون دوباره اي گرفتي واسه شيطو...
22 آذر 1392

آخرين روزهاي 9 ماهگي دختر شيطونم

   شيطون بلاي من دخترك ناز و خوشگل من .ماماني باز هم داره با تاخير برات مي نويسه .مي دوني كه دليلش هم شيطونيا و شيرينكاريا و حكومت شماست بهار خانم. اين روزا اصلا اجازه نمي دي جز تو به چيز ديگه اي فكر كنم ناز دلم .يا بايد پشت سرت بدوم كه چيزي رو رو خودت نريزي يا داري نق مي زني يا از خونمون خسته شدي و بايد بيرونت ببرم.تو مهد هم كه ديگه منو تحويل نمي گيري.خلاصه همه چيز اين روزا به ناناز خانم مامان ختم مي شه همه همه همه چيز.ديگه به هر چيزي كه ببيني اشاره مي دي. ماما بابا رو خيلي بامزه مي گي هر عكسي هم كه ببيني با  انگشت كوچولوت بهش اشاره مي دي و مي گي ماما بابا. عواسه عروسكات لالايي مي خوني و با دست رو سرشون ميزني كه بخوابن....
22 آذر 1392

تعطيلات قشنگ دريايي ما

دختر قشنگ من الان ساعت 2:30 نيمه شب پنج شنبه 30 آبان .كه تو ديگه كم كم داري 9 ماه و 12 روزه مي شي. ميخوام برات از بوشهر رفتنمون بگم چهار شنبه 15 آبان بود كه با مامان بزرگ و بابابزرگ و بابايي راهي بوشهر شديم من مي خواستم خاله نجمه رو ببينم آخه تازه از كانادا اومده بود و من خيلي دلم براش تنگ شده بود.اولين جايي كه رفتيم بندر ديلم بود چقدر ساحلش قشنگ و دست نخورده بود همه مون خيلي هيجان داشتيم تا به حال ساحلي به اين قشنگي نديده بوديم سريع زديم به آب تو هم اينقد آب رو دوس داشتي و تو آب بازي كردي خسته هم نمي شدي فقط پا مي زدي و ذوق مي كردي.     همه از تماشاي اين همه زيبايي و عظمت لذت مي برديم   اين هم اسب سوار...
1 آذر 1392